IN GESPREK

Praten lucht op. Helemaal wanneer er dan ook nog iemand tegenover je zit die echt luistert. En waar je echt een gesprekspartner voor nodig hebt, is voor het stellen van vragen waar je zelf misschien niet aan denkt. Of vragen die je jezelf niet durft te stellen.

Ik wil graag betekenisvol contact. Luisteren, doorvragen en zo aan het licht brengen waar jij in jouw leven echt diepe waarde aan toe wilt kennen. Wanneer er situaties zijn waar je mee in de knoop zit, kunnen we in gesprek samen structuur aanbrengen, duidelijkheid creëren en zo de knoop ontwarren.

EXISTENTIEEL

Als geestelijk verzorger ga ik met je in gesprek over thema’s die jouw bestaan raken. Heb je zin om ’s ochtends aan de dag te beginnen? Waar doe je het eigenlijk voor? Merk je dat je leven zich voortsleept, maar ben je kwijt waarom en waarvoor je het ook alweer doet? Voel je je eenzaam tussen de mensen? Wie ben je eigenlijk?

Dit zijn existentiële thema’s. Het zijn thema’s die in bepaalde fases van ons leven onderzocht, bevraagd en verfrist moeten worden. Het is de thematiek die bij uitstek het werkveld van de geestelijk verzorger vormt.

CONTEXTUEEL

Het contextuele denken gaat uit van het idee dat we als mensen allemaal relationele wezens zijn.
We hebben als relatiegerichte mensen allemaal behoefte aan passende relaties; relaties waarin we elkaar op een gezonde manier liefde en zorg kunnen geven. Relaties waarin we ook liefde en zorg kunnen ontvangen. Liefde en zorg vormen zo een balans. In het gezin waarin je bent opgegroeid leer je hoe je met geven en nemen van liefde en zorg om kunt gaan. Wanneer je opgroeit en zelfstandig wordt ga je nieuwe betekenisvolle relaties aan waarin je je vaardigheden van geven en ontvangen opnieuw toepast. In nieuwe relaties speelt daardoor je relatie tot je gezin van herkomst een belangrijke rol. Voel je sterke loyaliteit naar je ouderlijk huis? Of juist een sterke drang om het heel anders te doen? Misschien sta je er nooit bij stil, maar we leven allemaal met sterke emoties en/of gevoelens van trouw richting onze opvoeders. Dat is ontzettend vormend, zeker voor toekomstige relaties.

Het is niet de bedoeling om te kijken hoe je daar 'los van kunt komen'. De band met je ouderlijk huis is een gegeven. Ik maak graag gebruik van het contextuele denken om met je te onderzoeken hoe je je verhoudt tot de generaties boven en misschien onder je; op welke manier ben jij gevormd door die belangrijke relaties? Soms hebben bepaalde elementen van de relatie met je ouders jouw balans van geven en nemen vastgezet. Er is geen beweging meer, terwijl jij wilt dat jouw liefde en zorg naar anderen toe moet kunnen stromen. In gesprek kunnen we ontdekken en uitproberen hoe jij beweging op de balans kunt veroorzaken.
Wanneer jouw balans van geven en nemen weer gaat bewegen en leven, dan is dat een beweging richting herstel.

NARRATIEF

Ik kijk in gesprek ook graag naar de manier waarop je je verhaal vertelt. We leven allemaal in ons eigen levensverhaal. We hebben allemaal een bepaalde manier om daarnaar te kijken, om ons leven te begrijpen.

Wanneer je verhaal stokt, of je leven verloopt op bepaalde terreinen niet helemaal volgens verwachting, dan kan dat je het gevoel geven dat je de weg een beetje kwijt bent. Wanneer je de weg kwijt bent, dan wil je op de kaart kunnen kijken: inschatten waar je staat en waar je heen moet. Het uitgangspunt van de narratieve gespreksvoering is dat je ook anders kunt gaan kijken. Misschien kun je de kaart wel opnieuw tekenen. Misschien blijkt dan dat je helemaal de weg niet kwijt bent.

Dat klinkt misschien al te makkelijk of zweverig. Maar zo vreemd is het niet. Hoe waarschijnlijk is het dat jouw manier van kijken naar je leven en alle onuitgesproken verwachtingen die daarbij horen de enige juiste is? De kaders die jij creëert voor alle plannen en verwachtingen kunnen soms zomaar te nauw zijn. De kaders die jij gebruikt om achterom te kijken hoeven ook helemaal niet te kloppen. Wanneer je de feiten van je leven anders inkadert, verander je heel subtiel je verhaal. En daarmee verander je ook hoe jij in het leven staat.

Verhalen leren je om van perspectief te wisselen. Jouw leven is meer dan wat jij ziet. Wie heeft nou echt het overzicht over jouw leven? Durf je je ogen te laten openen voor een ander perspectief?

Een ander perspectief krijgt mede vorm door het inbrengen van andere verhalen. Dat kan het verhaal zijn dat we samen in gesprek creëren door bijvoorbeeld aandacht te verleggen naar positieve aspecten van je leven. Maar ook verhalen die voor jou echt zeggingskracht hebben kunnen hier een rol in spelen - denk aan boeken, films of zelfs verhalen uit de Bijbel.

Ik wil je graag helpen om op zoek te gaan naar nieuwe kaders waarin jij kunt nadenken over het verhaal dat jij leeft. Het kan druk verminderen waar je spanning ervaart. Het kan nieuwe horizon creëren waar jij geen uitzicht meer ziet.

Ik ben geschoold als contextueel hulpverlener bij de SCP in Huissen, als theoloog aan de TU in Kampen en ben als geestelijk verzorger verbonden aan de VGVZ en de SKGV, beroepsvereniging en kwaliteitsregister.